De Eerste Wereldoorlog brak uit in augustus 1914 en het Duitse leger rukte op door België. Een massa Belgen vluchtte naar Nederland om van het geweld te ontsnappen. In het hele land moesten opvangplaatsen komen. Ook in Haarlem.
In totaal ging het om ongeveer een miljoen Belgen. Met zulke aantallen had Nederland nog nooit te maken gehad en van asielzoekerscentra had nog niemand gehoord. Rondom grensplaatsen als Roosendaal en Bergen op Zoom heersten chaos. Er waren te weinig barakken en tenten om het grote aantal Belgen onderdak te bieden. Van het grensgebied werden de Belgen eerst naar 'distributiecentra' gebracht in Rotterdam.
Vanuit Rotterdam arriveerden in 1914 op woensdag 7 oktober 203 vluchtelingen, op 8 oktober 430, op 9 oktober 1154, op 10 oktober 882, op 11 oktober 1062 en op 12 oktober nog eens 279. De meesten van hen werden tijdelijk opgevangen in het nog onvoltooide gebouw van de Rijkskweekschool aan de Leidsevaart. Van daaruit gingen ze naar tijdelijke opvangadressen. In de loop van november gingen de meeste vluchtelingen terug naar België. Niet iedereen had een huis om naar terug te keren. De meeste blijvers werden in de eerste maanden van 1915 naar vluchtelingenkampen op de Veluwe gestuurd. Belgen die in eigen land maatschappelijk aanzien genoten, mochten wél in Haarlem blijven. Zij kregen een toelage van de overheid die na afloop van de oorlog terugbetaald moest worden.
Hier zie je een groepsfoto van Belgische vluchtelingen uit 1914.
Bron
Belgen in Haarlem
